sł. Marek Siurawski
mel. trad. "The Coast of Peru"

Hej, wielorybnicy, wam wichrów i burz
Niestraszne są ryki. Czas w drogę nam już.
Kapitan powiedział, a ja wierzę mu,
Jest moc wielorybów u brzegów Peru.

Po drodze do Peru minęliśmy Horn.
Chłopy żylaste - i ja, ty i on.
Łodzi wystarczy, no to żagle na maszt.
Sygnały wiadome - na łowy już czas.

Pierwszego zoczyliśmy, gdy już zapadał zmierzch
I wtedy stary Banker tak do nas rzekł:
"Spokojnie, do koi, wypocząć, ja wiem,
Jutro po lewej pojawią znów się".

O piątej nad ranem poderwał nas wrzask
Człowieka na topie: "Tam dmucha! There she spouts!"
A z dołu ryk drugi: "No, gdzie one są?"
"Dwa rumby po lewej i trzy mile stąd!"

"All hands on deck!" I tupot, i krzyk.
"Tablety do łodzi!", nie leni się nikt.
"Odważnie i żywo, do brasów, do rej!",
"Obracać w dół łodzie! - Lower her away!"

Pierwsza łódź gładko ześlizgnęła się w dół.
Frunęła po falach, wygięte plecy w pół.
Sterniku pamiętaj, com powiadał ci,
Uważaj na ogon, chociaż bestia wciąż śpi.

Jeff trafił i cielsko zapadło się w głąb,
Wybieraj i obłóż! Nagle zbrakło nam już rąk.
Wypłynął, krwią rzygnął, zdechł, na hol dał się wziąć,
Chwyciliśmy haki, by płetwy mu ciąć.

Przy burcie, na gajach ciągnęliśmy tran.
Rekiny szalały we krwi z jego ran,
A każdy się zwijał i robił za trzech,
Bo wyszło nam lepiej niż po pięćset na łeb.

I w starym Tumbez pohulamy, że hej.
Masz dziewkę, ja też, ze dwie setki dam jej,
Niech ma! Kiedy forsę przehulasz do cna,
Znów na wieloryby wyruszysz jak ja.